Κοινωνισμός

Ο ''Κοινωνισμός'', (όροι που χρησιμοποιώ για πλήρη μετάφραση των όρων ''σοσιαλισμός'', και ''κουμουνισμός'') είναι ένα σύστημα οικονομικής, πολιτικής και κοινωνικής οργάνωσης το οποίο έχει στηρίζεται στην ''από κοινού ιδιοκτησία'', για να εξασφαλίσει την ευτυχία των πολιτών.

Η εφαρμογή αυτού του συστήματος όπως έχει αποτύχει. Η Ρωσσία και χώρες της πρώην ΕΣΣΔ ακόμη μετράνε πληγές και προσπαθούν να ορθοποδήσουν. Η Κϊνα εφαρμόζει ένα σύστημα στο οποίο υπάρχουν άτομα με πάρα πολύ υψηλά κεφάλαια στην κατοχή τους. Η Βόρειος Κορέα έφτιαξε μία δυναστεία, και η Κούβα ανακοίνωσε την απόλυση μερικών εκαντάδων χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων (το οποίο σε ελληνικούς όρους μεταφράζεται ως μετατροπή σε ''αυτοαπασχολούμενους'' μερικών εκατοντάδων χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων). Για να είμαστε δίκαιοι το ίδιο θα πρέπει να πούμε και για τον κεφαλαιοκρατισμό, δεδομένου ότι κάθε οικονομική κρίση είναι και μία σοβαρή αποτυχία. Βέβαια, αυτή η αναφορά είναι εκτός θέματος.

Ας δούμε τί γίνεται και στην Ελλάδα. Ό,τι έχει εφαρμοστεί έχει αποτύχει, (άραγε θα είχε την ίδια τύχη και ένα κοινωνισμικό σύστημα;) γιατί; γιατί είμαστε Έλληνες. Τί σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι θα πρέπει να βρούμε τί ταιριάζει σε εμάς και να το αναπτύξουμε μόνοι μας, και όχι να πέρνουμε φωτυπικά τα συστήματα απ'έξω και να τα εφαρμόζουμε με το ζόρι πάνω μας!
Το ΚΚΕ είχε συνασπιστεί με τη ΝΔ (αυτό μερικοί το λένε ''προδοσία''), ο ΣΥΡΙΖΑ διαλύεται εξ' αιτίας προσωπικών συμφερόντων (αυτό δεν είναι ''προδοσία'', είναι ''αηδία'') και το ΠΑΣΟΚ παίρνει αντιεργατικά μέτρα τα οποία ακόμη και το ίδιο υποστηρίζει ότι δεν έχουν σχέση με την κοινωνιστική ιδεολογία (αυτό δεν είναι απλά ''αηδία'', είναι η ''κόλαση'' για τους κοινωνιστές).

Σε αυτό το σημείο πρέπει να επισημάνω ότι μπορεί βγαίνει μία απαισιοδοξία ''όλα τα συστήματα έχουν αποτύχει''; Όχι, γιατί ακόμη δεν είδαμε όλα τα συστήματα. Ίσως στο μέλλον να υπάρξει κάποιο άλλο σύστημα. Μπορεί κάποιο να βρίσκεται ήδη υπό διάλογο. Υπάρχουν ακόμη και μερικά ''σιωπηρά'' συστήματα τα οποία διακυβερνούν χωρίς αγριοφωνάρες, όπως στην Ελβετία. Βέβαια αυτό αντιβαίνει στον ελληνικό πολιτισμό, εξ' άλλου είναι γνωστό ότι στην Σπάρτη ψήφιζαν ''δια βοής'', ενώ στην Αθήνα ο Αλκιβιάδης και οι δημαγωγοί έκαναν ό,τι ήθελαν.

Παρόλαυτά ίσως απλά δεν έχουμε όλες τις πτυχές του κοινωνισμού. Κάπου εδώ θα συμπεριλάβω μερικές προτάσεις μου για την εξυγείανσή του:
*Ψηφοφορίες σε όλα τα ζητήματα, τα αιρετά αξιώματα να διατηρούνται μόλις για ένα χρόνο, ενώ να γίνεται πάντοτε λογοδοσία στην επόμενη γεννιά των αιρετών αρχόντων.
*Οι εταιρίες να ανήκουν στους εργαζομένους. Εφαρμόστηκε με πολύ μεγάλη επιτυχία στις κεφαλαιοκρατικές χώρες και επιβολή του δημοκρατικού συστήματος ανάδειξης των προϊσταμένων
*Η παρέμβαση δεν είναι νόμος. Ο σχεδιασμός και ανάπτυξη γίνονται από τον ιδιωτικό τομέα, και αν εφαρμοστεί και αντικρούει στις ελευθερίες ατόμων, τότε υπάρχει άμεση παρέμβαση.

Τί είναι το μπλογκ;

Τί είναι το μπλογκ; Η ελευθερία του να γράφει ο καθένας ό,τι θέλει στο διαδίκτυο; Μάλλον. Αν και ακόμα έχω δρόμο να διανύσω μέχρι να το μάθω. Η ελευθερία λόγου υπάρχει και στο διαδίκτυο, και μάλιστα σε πολύ καλύτερη μορφή, εξ' άλλου είναι γνωστό ότι χάρις το διαδύκτιο είμαστε όλοι μας ένα πλανητικό χωριό. (Αν τώρα είμαστε ''χωριό'', η ''πόλη'' πώς είναι;;;)

Ίσως είναι ωραίο να γράφεις, απλά για να γράφεις, αρκεί βέβαια να υπάρχει και κάποιος που να σε διαβάζει. Για να δούμε, τί θα δούμε από αυτό το μπλογκ; Θα δούμε!